Vroege interventie

Het scholingsaanbod wordt momenteel in kaart gebracht, daardoor is dit deel van de site nog 'work in progress' is.

Het kan niet vaak genoeg gezegd worden: in de beginfase van het voor het eerst bespreken van een eetstoornis ligt dé kans om veel schade te beperken.

Wanneer het onderwerp eetstoornis eenmaal op tafel ligt, is de hoop en verwachting van hulp groot.

• Direct (aanbod) aanreiken (om naasten en de persoon met de eetstoornis te leren)

  • hoe een eetstoornis werkt,

  • waarom iemand een eetstoornis nodig kan hebben en

  • wat je het beste kan doen om iemand te steunen is cruciaal.

We spreken dan liever van vroege interventie of psycho educatie. Het bespaart niet alleen veel ellende, maar ook veel maatschappelijke kosten.

• Betrokken professionals, zeker in het voorveld, helpen het gezin door het overdragen van kennis en tools zodat angst en machteloosheid omgezet kan worden naar nieuwsgierigheid en vertrouwen.

• De term wachtlijst en wachten, zelfs het woord overbruggingstijd, kan negatieve gevolgen hebben. De achteroverleun houding loert om de hoek, hetgeen de eetstoornis in de hand speelt. Dat is nu net niet wat je moet doen.

Wie zijn betrokken bij Vroege Interventies?

• Huisarts

• POH

• Jeugdgezondheidszorg

• Ervaringsdeskundigen

• Inloop- en herstelhuizen

• (Eerstelijns-)psychologen

• Basis GGZ-professionals

• Diëtist

Welke kennis is nodig?

BASISKENNIS

• Werkdocument Beter Keten

• Hoofdstuk Begeleiden en Behandelen (Zorgstandaard)

• Informatie van ervaringsdeskundigen

• Weten waar en hoe collega's en hulp te vinden

• Psycho-educatie

• Bekijk hier ook de programma's voor vroege interventie

Handige tools om naar te verwijzen:

• Voor naasten en de persoon met het eetprobleem/de eetstoornis: FirstEetKit

• Voor kinderen zelf om te leren met stress om te gaan: @ease (vanaf 12 jaar) en injebol.nl (vanaf 16 jaar)

Welke vaardigheden zijn nodig?

BASISVAARDIGHEDEN

Huisarts:

• Blijven monitoren, somatiek blijven controleren

• Z.s.m. trias optuigen en daarin blijven werken

• Somatisch protocol Zorgstandaard volgen

• Ondersteuning bieden aan ouders en naasten in overbrugging

• Psycho-educatie bieden

• Gespreksvoering en bejegening: zie Preventie en Signalering

Samen de eetstoornis aanpakken

Wanneer iemand in het gezin een eetstoornis heeft, heeft dit invloed op de gehele familiedynamiek en kan het familierelaties op scherp zetten. Zorgen voor iemand met een eetstoornis is zeer intensief. Onderzoek wijst uit dat ouders of andere verzorgers van een kind met een eetstoornis vaak hoge niveaus van stress, angst en depressie ervaren. Ook geven ouders regelmatig aan dat zij minder in staat zijn om te werken en minder sociaal actief zijn vanwege de intensieve zorg die zij verlenen en de mentale belasting die zij hierbij ervaren.

Tegelijkertijd is het júist de naaste omgeving van iemand met een eetstoornis die een heel belangrijke rol kan spelen op de weg naar herstel. Zo kunnen familieleden van betekenis zijn in het normaliseren van gezond eetgedrag en cruciaal zijn voor het verbeteren van sociale netwerken van patiënten zodat zij contact blijven houden met hun vrienden, om zo isolatie en eenzaamheid van patiënten te doorbreken.