Diagnostiek wordt meegenomen bij het onderdeel 'de signalen van de verschillende eetstoornissen' bij 'doorverwijzen'.

Wachttijdoverbrugging: we spreken liever van vroege interventie. Ook omdat het woord wachttijd vermeden dient te worden richting de gezinsleden: er wordt namelijk direct actie verwacht. Het belang van 'leren hoe een eetstoornis werkt' dient door een ieder tijdig gedeeld te worden met het gezin. Wanneer we dezelfde taal spreken voorkomen we 'ruis op de lijn'.

Bij ruis op de lijn groeit de eetstoornis. We voorkomen instandhoudende factoren van de eetstoornis door in de verschillende onderdelen van de zorgketen dezelfde taal te gebruiken. Willen we écht naar de persoon met de eetstoornis luisteren, dan is de boodschap van de betrokken professionals op elkaar afstemd. Stellen we vast dat dat niet het geval is, dan nemen we direct met elkaar contact op in het belang van de persoon met de eetstoornis.

Nauwe samenwerking tussen professionals helpt ook bij het inzicht welke vragen stellen we de persoon met de eetstoornis en diens naasten. Zorgen we ervoor dat we niet tig keer achter elkaar dezelfde vraag stellen?

Juist goede nazorg, heeft onderzoek aangetoond, draagt in de eerste 18 maanden na de behandeling bij aan het bestendigen van wat er tijdens de behandeling is bereikt. Daar waar geen nazorg geboden kan worden roepen we het netwerk op om toch zeker samen te werken op dit vlak en nazorg te bieden.